มุมมองที่ต่างออกไปของศิลปะ

ศิลปะผ่านศตวรรษที่ได้รับรูปแบบที่แตกต่างกันและแนวความคิด ประการแรกลัทธิธรรมชาตินิยมแล้วลัทธิการยั่วยวนและจากนั้นก็มีการสร้างภาพลักษณ์ที่น่าประทับใจตามมาด้วยลัทธิเขียนภาพแบบลัทธิพลศาสตร์ (kubism) ซึ่งตามมาด้วยภาพลวงตาและในที่สุดก็มีแนวโน้มที่จะก้าวสู่ศิลปะสมัยใหม่ ที่นี่ฉันต้องการให้ความเข้าใจของฉันเกี่ยวกับโรงเรียนศิลปะต่างๆ

ธรรมชาติได้ดำเนินการออกจาก mimesis จุดมุ่งหมายของศิลปะคือการเลียนแบบธรรมชาติ ตัวอย่างของศิลปะการเลียนแบบแบบคลาสสิกคือ Mona Lisa ของ Da Vinci Mona Lisa อาศัยอยู่ในวัยนี้ด้วยรูปลักษณ์ที่น่าพิศวง อีกตัวอย่างหนึ่งก็คือกระยาหารมื้อสุดท้ายของ Da Vinci ศิลปะได้ซึมซาบไปกับลวดลายทางศาสนามากมาย ธรรมชาติมีส่วนอะไรต่อโลก? คำตอบคือการแสดง ethos เลียนแบบ มีน้อยมากที่จะตีความในศิลปะธรรมชาติ แต่เราสามารถชื่นชมการเลียนแบบของธรรมชาติ ฉันยังต้องการที่จะใช้ประติมากรรมของ Michelangelo กับ David การตีความแบบโมเดิร์นจะเป็นอย่างไร? มันอาจจะเป็นที่นอนเป็นเกย์

อีกรูปแบบหนึ่งของศิลปะที่พัฒนาขึ้นในช่วงศตวรรษที่ 18 คือความโรแมนติก โรแมนติกคืออะไร? กวีเวิร์ดสเวิร์ ธ ได้กำหนดแนวความคิดโรแมนติกเป็นความรู้สึกที่ล้นหลามแห่งธรรมชาติ ยวนใจจับความรู้สึกบนผืนผ้าใบ ผืนผ้าใบกลายเป็นสีที่เต็มไปด้วยพิสดาร ภาพวาดโรแมนติกเป็นจินตนาการและประดับ เมื่อเราคิดถึงเรื่องความโรแมนติกในยุคหลังสมัยใหม่เราจะได้พบกับความตื่นเต้นกับอดีต การจัดแสดงของ Goya: ดาวเสาร์กินลูกชายของเขาอาจเป็นตัวอย่างคลาสสิก ดาวเสาร์ที่แปลกประหลาดแสดงให้เห็นถึงความงามอันน่าชื่นชม จิตรกรโรแมนติกมี endowed กับ neurosis หลงใหล ความรู้สึกและอารมณ์อยู่กับเราในการพิจารณาความหายนะ

อีกหนึ่งโรงเรียนสอนศิลปะที่พัฒนาขึ้นในช่วงแรก ๆ ของศตวรรษที่ 19 คือการสร้างความประทับใจ เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่แห่งความประทับใจคือ Van Gogh, Monet และ Gauguin การแสดงผลเป็นรูปแบบศิลปะที่เป็นเอกลักษณ์ การแสดงผลถูกทำเครื่องหมายโดยการใช้งานที่หลากหลายของสีสดใส จังหวะซ้ายเหมือนรอยแผลเป็นบนผืนผ้าใบ การเลียนแบบได้รับการทำเครื่องหมายโดยแนวโน้มของศิลปะที่จะกลายเป็นทันสมัย Van Gogh เป็นศิลปินที่ยอดเยี่ยมในการแกะสลักภาพวาดในรูปแบบที่ทำเครื่องหมายไว้จากรุ่นก่อน ๆ ของเขา เมื่อเรามองไปที่คืนที่เต็มไปด้วยดวงดาวของแวนโก๊ะเราจะได้รับความชอบที่คล้ายกับการฟังเพลง ภาพวาดของ Gauguin ในทำนองเดียวกัน: “เรามาจากไหนและจะไปที่ไหน” ไฮไลต์นิทานที่เป็นตำนานในโทนสีสดใส

อีกหนึ่งโรงเรียนศิลปะที่พัฒนาขึ้นในช่วงแรก ๆ ของศตวรรษที่ 20 คือ Cubism เลขหลักของมันคือ Picasso กับศิลปะ cubism advent ซ้ายโหมดเลียนแบบของมันและกลายเป็นเพียงการสร้างของศิลปิน Cubism มีแนวโน้มที่จะวาดภาพศิลปะด้วยคำนามธรรม ลาเดนิมส์เดออาวิญอนของปีกัสโซนำเสนอตุ๊เจ้าอารมณ์ คุณสมบัติของพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งหน้าอก, สะโพกและลาของพวกเขาถูกทำให้ไม่สอดคล้องกับ fantasies oedipal สิ่งที่น่าทึ่งอีกประการหนึ่งของปิกัสโซก็คือ Guernica Guernica เป็นความหมายที่ยอดเยี่ยมของความน่าสะพรึงกลัวของการทิ้งระเบิดใน Basque นำเสนอในแง่นามธรรม เมื่อเรามองไปที่ Guernica เราก็หลงใหลในจุดที่น่ารังเกียจ Cubism เน้นว่าศิลปะน่ารังเกียจ

โรงเรียนต่อไปของศิลปะที่พัฒนาขึ้นโดยช่วงกลางของศตวรรษที่ 20 เป็น Surrealism ศิลปินที่ฉันรักที่สุดคือ Dali และ Paul Delvaux ภาพวาดที่โด่งดังที่สุดของต้าหลี่คือ “ความเพียรของความทรงจำ” สถิตยศาสตร์ตามจิตวิทยาฟรอยด์พยายามที่จะวาดภาพศิลปะด้วยกลุ่มของความเป็นจริงและจินตนาการ ในภาพวาดความเพียรของหน่วยความจำเราจะพบนาฬิกาที่ละลายอยู่บนต้นไม้และปกคลุมด้วยตัวอ่อน ต้นไม้สามารถเป็นสัญลักษณ์เป็นลึงค์สร้าง นาฬิกาที่หลอมละลายแสดงให้เห็นถึงเวลาเช่นเดียวกับการไหลเวียนของวรรณกรรมเรื่องลำธารแห่งจิตสำนึก ตัวอ่อนสามารถเป็นตัวแทนของอาการบาดเจ็บที่ศีรษะของศิลปิน ภาพวาดที่โด่งดังที่สุดของ Delvaux คือการเรียกคืน ใน ‘เรียกคืน’ ดินที่แห้งแล้งจะเห็นได้จากกะโหลกศีรษะ มีที่ยืนเปลือยกายอยู่ในที่เปิดกับพืชฉ่ำเติบโตบนหัวของเธอ นอกจากนี้ยังมีเปลือยกายที่ศีรษะของเขายืนอยู่ข้างนอกอาคารด้วยเทียนบนศีรษะของเธอ Delvaux พยายามวาดภาพพิธีกรรมความอุดมสมบูรณ์ของโบราณในแง่ของความทันสมัย ภาพวาดยังสามารถตีความได้ว่าเป็นการกระตุ้นทางเพศ ดังนั้นภาพลวงตาพยายามที่จะวาดภาพความฝันด้วยความเป็นจริง

ต่อไปฉันอยากจะเน้นศิลปะสมัยใหม่ ศิลปะสมัยโพสต์โมเดิร์นเป็นศิลปะร่วมสมัยและมีแนวโน้มที่จะเป็นปฏิกริยาต่อต้านบรรทัดฐานทางศิลปะที่มีอยู่ ในวัตถุที่เป็นศิลปะยุคหลังสมัยใหม่มีการนำเสนอในรูปแบบที่ผิดปกติ ตัวอย่างเช่นเราสามารถนำ Marinal Duchamp’s inverted urinal ศิลปะโพสต์โมเดิร์นยังมีชื่อเสียงในด้านการประดิษฐ์งานศิลปะป๊อบ – อาร์ตซึ่งการ์ตูนการ์ตูนและสินค้าอุปโภคบริโภคได้รับการนำเสนอเป็นศิลปะ อีกตัวอย่างที่น่าสนใจของศิลปะสมัยใหม่คือนักคิดของ Rodin นักคิดสามารถตีความได้สองวิธี หนึ่งในแบบที่คนมีอาการท้องผูกอีกทางหนึ่งที่มีสติปัญญาอยู่ในความคิด ศิลปะสมัยใหม่ศิลปะเป็นอิสระจากการยับยั้งและแนวคิดที่มีอยู่ทั้งหมด